QUE TARDE TANTO

Deixa que se alongue esta inquedanza de agora.
Que tarde, que tarde tanto
a patria deste
movimento da sevidume do pan.

Eu acaramelaba fechada nunha urna
pero non lazaba nunca a miseria dunha carencia.

Deixa que deite
unha présa lentísima

e que o desexo sexa
inmobilización da urxencia.